این روزهای داغ سیاه و تاریک سردردآور رو بگیر. 

چقدر نیاز به حرف زدن دارم و چقدر انرژی برای حرف زدن کم دارم! مثل مهرماه امسال، انرژیم ته کشیده، قفل نامرئی آزاردهنده محکمی به دهنم زده شده که مسخم. چی بگم، اگر وجود داری، من راضیم به رضای تو. خودم که بریدم از تلاش کردن. چه شبها که تا صبح بیدار موندم، نخوابیدم، غصه خوردم، تلاش کردم. چه روزها که از این شهر به شهر دیگه و از شهری به شهر قبلی تو تردد بودم. چه شبها که از شدت فشار و خشم درمونده بودم و گریه جواب نبود. منبع